Dag 2 in Palermo

Het was gek wakker worden. Vannacht niet echt lekker geslapen. We wonen boven een markt en daar was volgens mij een feestje met veel muziek dat door ging tot laat in de nacht. Maar goed, dat zou niet de enige reden zijn geweest dat ik slecht geslapen had.
We moesten er ook vroeg uit omdat Barbara om 9 uur zou langs komen voor de wifi. Super fijn! Daarna maar eens gaan klaar maken en wachten tot Roos en Demi langs zouden komen.

We waren van plan om eens te gaan kijken (uitzoeken) waar onze stage plek precies zit. Aangezien we daar maandag al beginnen is het natuurlijk wel fijn om te weten waar je moet zijn. Dit was grote uitdaging nummer 1.

We liepen op de markt bij ons appartement met het adres van de stage My School. Ja.....en nu? Een Nigeriaanse man sprak ons vrolijk aan: Hollanda? Si Si.. Ik besloot direct om hulp te vragen. Aangezien hier de Italianen niet echt Engels kunnen was het prettig een man te spreken die dat wel goed kon. Ik legde hem uit waarvoor we hier waren en waar we naar op zoek waren. Direct ondernam hij actie en liep naar kraampjes toe waar Italianen bezig waren. Iedereen wilde ons helpen dat was echt fijn om te zien. De man bracht ons naar Statione. Dat was nog best een stukje lopen. Onderweg vertelde hij veel. Hij gaf ons ook handige tips en dingen waar we goed op moeten letten. Op het station was het erg druk en er heeste chaos. De man (Kelvin) liep naar verschillende mensen toe om te vragen welke bus we nodig hebben, waar we een maandkaart konden kopen en wanneer de bus zou vertrekken. Uiteindelijk kon je alleen door de weeks een maandkaart kopen dus moeten we voor vandaag maar een enkeltje nemen. €1,40 dat is nog eens een mooie prijs. Kelvin zorgde ervoor dat we allemaal een kaartje hadden en was zo vriendelijk om zelfs met ons mee te gaan zodat hij ons de weg kon wijzen. Eenmaal daar aangekomen was het nog even zoeken naar My School. Toen we die gevonden hadden besloten we terug te lopen zodat we de weg ook een beetje leerde kennen. Kelvin zei dat we goed moesten letten op de omgeving. Anne en ik maakte goed gebruik van Kelvin door hem van alles te vragen. Over de schepen met vluchtelingen die hier op het eiland aan komen, over de maffia die hier rond zou lopen. Kelvin vond het wel grappig en wilde dolgraag antwoord geven op al onze vragen. Ook wilde wij weten waar een grote supermarkt zit waar we boodschappen konden doen. Toch vond hij het eerst belangrijk dat we terug zouden lopen naar Ballaro (onze wijk) zodat we weten hoe we moeten lopen. Daarna zou hij ons de supermarkt laten zien. Ook dat was een best eind lopen. Zelfs in de winkel hielp hij ons goed. Toen we weer terug kwamen in Ballaro besloten Anne en ik eerst maar eens te gaan koken. En wat hebben we gegeten..... Spaghetti Bolognese!! Bon Appetit!

@Palermo, Italië