Dag 27 in Palermo - Reisverslag uit Palermo, Italië van Eveline Seegers - WaarBenJij.nu Dag 27 in Palermo - Reisverslag uit Palermo, Italië van Eveline Seegers - WaarBenJij.nu

Dag 27 in Palermo

Blijf op de hoogte en volg Eveline

28 Januari 2015 | Italië, Palermo

Ik besef me ineens dat de tijd best snel gaat nu ik zo druk bezig ben. Dat is maar goed ook. Soms heb ik momenten dat ik het echt niet snel vind gaan, maar nu ik dit verslag schrijf denk ik... dag 28 alweer!

Vandaag ging weer op tijd de wekker. Pff ik kan mijn bed niet uitkomen. Vannacht helemaal niet goed kunnen slapen. Weer een snurkende buurman langs mij en pijn in mijn buik. Ik probeer mijn hoofd hoog te houden en gewoon door te gaan met het doel dat ik voor ogen heb. Maar dat lukt niet altijd. Ik mis mijn familie meer dan de afgelopen dagen. Ik vind dit toch best wel lastig. Ook weet ik niet goed hoe ik er mee om moet gaan. Dit is iets wat ik nog nooit heb gedaan... voor mij een grote uitdaging. Als ik terug denk aan het moment dat ik ging samen wonen met mijn liefde dan moet ik wel lachen maar ook huilen. Nog geen 10 minuten bij mijn ouders vandaan maar wat had ik een heimwee zeg! Verschrikkelijk veel pijn deed me dat. Laat staan dat ik nu weet ik veel hoe veel kilometer van hun vandaan zit. Dat valt toch best zwaar af en toe. Maar ik vind het fijn dat ik ze regelmatig spreek, dat ze mijn verslagen lezen omdat ze willen weten hoe het met mij gaat en hoe ik het doe hier in dit vreemde land. Ook is het raar om niet bij Peter te zijn. We zijn de afgelopen 6 jaar nog nooit zo lang uit elkaar geweest. Nog nooit zo lang zonder hem. Het knuffelen mis ik misschien nog wel het meest. Gelukkig heb ik Francesca die mij veel knuffelt! Haha.

Maar goed, jullie willen natuurlijk lezen wat ik vandaag allemaal heb gedaan. Vandaag begon de dag weer zoals altijd. We kwamen binnen en ik begin dan altijd meteen te lachen want ik vind de mensen hier echt heel grappig. Alsof ze klaar staan om je te ontvangen. Francesca vliegt om mijn nek heen en roept: My Friend!!! Geweldig. Zo begint mijn dag al helemaal goed. Vandaag kreeg ik van de begeleiders te horen dat ze zo vrolijk worden door mij als ik in de ochtend binnen kom. Dat verbaasde mij. Ze legde uit dat ik altijd met een grote glimlach binnen kom lopen. Nou dat was leuk om te horen!
Francesca stond alweer te popelen om mij van alles te vertellen. Met handen en voeten vertelde ze dat als mijn ouders en mijn vriend komt ze graag wil dat ik ze mee neem naar het restaurant van haar broer. Ze wilde mij ook van alles laten zien. We hebben afgesproken dat we zaterdag na het werk ergens heen gaan samen.... waar naar toe? Ik heb geen flauw idee maar ik vind het nu al leuk! Vandaag waren de kinderen erg rustig en ontspannen. Ik geniet hier met volle teugen van! Francesca doet haar ding en ik doe mijn ding. Ze vind het leuk hoe ik het op mijn eigen manier doe en ik merk dat ze dingen van mij begint over te nemen. Dat vind ik wel grappig want zo neem ik ook dingen van haar over. Vandaag heb ik weer veel gevraagd over waarom ze bepaalde dingen hier doen. Ik begin steeds meer informatie te krijgen. Ook kreeg ik te horen dat ik van de meiden met wie ik hier ben de gene ben die de dingen gewoon durft te vragen en er niet om heen draait. Daar hadden ze toch wel bewondering voor. Heb ik het stiekem toch wel een beetje naar mijn zin daar? Ja ik denk het wel! En dat na dat ik de eerste week hier in shock was over hoe alles ging en ik er vol afschuw naar keek. Dit komt door de leuke mensen hier die mij nu al thuis laten voelen ondanks dat mijn heimwee zo groot is.

Na het werk even voor school aan de gang gegaan. Het enige probleem wat ik op dit moment heb is dat ik geen internet op mijn laptop heb. Ik kan dus geen dingen op zoeken en ook mijn verslagen niet versturen naar Nathalie (mijn lerares op school). Gelukkig mag ik dan even gebruik maken van de laptop van Demi. Toen ik hiermee klaar was hoorde ik dat de was klaar was. Ohja....probleem nummer 2. Hoe gingen we die ook al weer ophangen. Dit is een heel apart systeem. 2 Lijntjes naar de overkant op een paar meter hoogte. Ohh dit word leuk! Gelukkig is dit goed gegaan en liggen mijn onderbroeken niet bij de onderbuurman in de achtertuin. Dadelijk even eten samen met Demi en Anne. Dan besluit ik om even te gaan relaxen op mijn kamer.

Ik zal snel weer foto's plaatsen maar op dit moment lukt dat even niet omdat ik geen verslagen meer kan schrijven op mijn eigen computer. Jullie houden dit van mij tegoed!!

Ciao Bella!



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Italië, Palermo

Mijn eerste reis

Het is zo ver. De koffers zijn gepakt, alles staat klaar. Het grote avontuur gaat dan echt beginnen. Zenuwen gieren door mijn lichaam. Het is zo ongelofelijk spannend. Dat is niet te beschrijven.

Met veel lieve mensen om mij heen vertrok ik vanochtend naar het vliegveld. Vrolijk en enthousiast was ik nog niet echt. Misschien toch een beetje bang dat ik de verkeerde keuze zou maken. Ik liet het allemaal even op me afkomen. Eenmaal aangekomen dronken we rustig nog wat koffie. Mijn beste vriendin had een verrassing mee gebracht--> Miranda en haar lieve dochter Fay kwamen mij ook even uitzwaaien. Dat was echt heel lief. Toch ging de tijd heel snel en met de koffers liepen we naar de balie om in te checken. Het afscheid nemen moest nu echt gebeuren. Dit vond ik heel moeilijk en deed me ook best wel pijn. Dat kon niet zonder tranen.

En toen, toen vloog ik weg, weg van mijn familie. Er stond mij een groot avontuur te wachten. Eenmaal aangekomen in Palermo had je direct te maken met het vriendelijke Italiaanse volk. Met al onze bagage waren we op zoek naar een taxi die ons naar onze appartementen kon brengen. Al snel kwamen wel 10 taxi chauffeurs naar ons toe om te helpen. Hier moest ik wel even om lachen. Eenmaal aangekomen bij het hotel vlak bij onze appartementen moesten we wachten op Barbara (onze huisbazin). Een hele lieve vrouw kwam naar ons toe en begeleide ons naar het appartement. Anne en ik wisten niet zo goed wat we zagen. Het was zo'n knus, maar typisch Italiaans huisje. Met mooie klapdeurtjes naar het balkon, kijkend op een grote markt met vrolijke mensen. Zou het dan toch allemaal goed komen?

Barbara bracht ons al snel naar het centrum om van alles te laten zien. We hadden inmiddels al wel trek gekregen. En natuurlijk wilde ik dolgraag de echte Italiaanse pasta eens proberen. Barbara liet ons uiteindelijk alleen en wij gingen op verkenning. Al snel kwamen we in een klein steegje een leuk restaurantje tegen. Hier besloten we wat te gaan eten. En ohhh wat was dat heerlijk zeg!!!! Al snel leerde we dat als iemand Grazie (dankjewel) tegen je zei je moest antwoorden met: Prego (graag gedaan).

We hadden onze buik vol en waren nogal moe van de hele reis en besloten lekker naar het appartement te gaan. Anne en ik vonden het wel even raar en hadden zo even ons momentje nodig. We besloten lekker te gaan slapen en te kijken wat de volgende dag ons zou brengen.

@Casa Balhara, Palermo, Italië

Recente Reisverslagen:

04 Mei 2015

Dag 122 in Palermo

14 April 2015

Dag 103 in Palermo

09 April 2015

Dag 98 in Palermo

31 Maart 2015

Dag 89 in Palermo

21 Maart 2015

Dag 79 in Palermo
Eveline

| Home is the person or place you want to return to over and over |

Actief sinds 03 Jan. 2015
Verslag gelezen: 182
Totaal aantal bezoekers 20716

Voorgaande reizen:

27 Februari 2019 - 06 Maart 2019

Tornare a casa

22 November 2015 - 25 Mei 2016

Een nieuwe reis, een nieuwe uitdaging

02 Januari 2015 - 31 Mei 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: