Dag 42 in Palermo

Het is zo ver. De koffers zijn gepakt, alles staat klaar. Het grote avontuur gaat dan echt beginnen. Zenuwen gieren door mijn lichaam. Het is zo ongelofelijk spannend. Dat is niet te beschrijven.

Met veel lieve mensen om mij heen vertrok ik vanochtend naar het vliegveld. Vrolijk en enthousiast was ik nog niet echt. Misschien toch een beetje bang dat ik de verkeerde keuze zou maken. Ik liet het allemaal even op me afkomen. Eenmaal aangekomen dronken we rustig nog wat koffie. Mijn beste vriendin had een verrassing mee gebracht--> Miranda en haar lieve dochter Fay kwamen mij ook even uitzwaaien. Dat was echt heel lief. Toch ging de tijd heel snel en met de koffers liepen we naar de balie om in te checken. Het afscheid nemen moest nu echt gebeuren. Dit vond ik heel moeilijk en deed me ook best wel pijn. Dat kon niet zonder tranen.

En toen, toen vloog ik weg, weg van mijn familie. Er stond mij een groot avontuur te wachten. Eenmaal aangekomen in Palermo had je direct te maken met het vriendelijke Italiaanse volk. Met al onze bagage waren we op zoek naar een taxi die ons naar onze appartementen kon brengen. Al snel kwamen wel 10 taxi chauffeurs naar ons toe om te helpen. Hier moest ik wel even om lachen. Eenmaal aangekomen bij het hotel vlak bij onze appartementen moesten we wachten op Barbara (onze huisbazin). Een hele lieve vrouw kwam naar ons toe en begeleide ons naar het appartement. Anne en ik wisten niet zo goed wat we zagen. Het was zo'n knus, maar typisch Italiaans huisje. Met mooie klapdeurtjes naar het balkon, kijkend op een grote markt met vrolijke mensen. Zou het dan toch allemaal goed komen?

Barbara bracht ons al snel naar het centrum om van alles te laten zien. We hadden inmiddels al wel trek gekregen. En natuurlijk wilde ik dolgraag de echte Italiaanse pasta eens proberen. Barbara liet ons uiteindelijk alleen en wij gingen op verkenning. Al snel kwamen we in een klein steegje een leuk restaurantje tegen. Hier besloten we wat te gaan eten. En ohhh wat was dat heerlijk zeg!!!! Al snel leerde we dat als iemand Grazie (dankjewel) tegen je zei je moest antwoorden met: Prego (graag gedaan).

We hadden onze buik vol en waren nogal moe van de hele reis en besloten lekker naar het appartement te gaan. Anne en ik vonden het wel even raar en hadden zo even ons momentje nodig. We besloten lekker te gaan slapen en te kijken wat de volgende dag ons zou brengen.

@Casa Balhara, Palermo, Italië