Dag 48 in Palermo

Vandaag een niet zo leuke dag! Vandaag is de dag dat mijn papa en mama weer naar huis gaan. Echt niet leuk. Ik zag al heel erg op tegen deze dag. Maar ik wist van te voren dat hij er aan zat te komen. Anne en Demi krijgen bezoek vandaag. Dat is natuurlijk erg leuk voor ze!! Vandaag eerst maar werken.

Vandaag besloot ik weer in gesprek te gaan met Mariella over dat jongetje. Ik vertelde dat het mij dwars zat over wat er gebeurt is. En dat ik het niet helemaal geloof wat zij tegen mij zeggen. Ik vroeg haar of ze eerlijk tegen mij wilde zijn over wat zij ervan denken. Toen vroeg ze aan mij wat ik dacht dat er gebeurt was. Ik besloot open kaart te spelen en heel eerlijk mijn gedachtes te vertellen. Daarna gaf zij mij het antwoord dat ook zij dit denkt. Ze vertelde mij de thuis situatie van het kind. Wauw... hier moeten ze echt wat mee doen! We hebben nog een lang gesprek gehad. Ook samen met Francesca. Ik vond het heel fijn hoe ze op mij hebben gereageerd. En dat ze hebben geaccepteerd dat ik me hier niet fijn bij voel. Ze hebben daadwerkelijk naar mij geluisterd en geen smoesjes meer bedacht. Dit stel ik zeer op prijs. We besloten om het hier nog over te hebben en dan na te gaan denken wat we hier mee gaan doen. Op hoop van zegen dat het allemaal beter zal worden voor de kleine man!

Na het werk direct naar mijn ouders toegelopen. We zouden bij Nino nog een koffie drinken en dan vertrekken richting het vliegveld. Ohh wat zie ik er tegen op zeg! Echt niet tof. Mijn ouders zijn zo'n grote steun voor mij! Altijd al geweest. Maar ik heb de afgelopen weken echt gemerkt dat ik ze nodig had. En ook al zit ik zo ver weg ze zijn er voor me. Maar toch vond ik het fijn om ze te zien en vast te kunnen houden op de momenten dat ik het even moeilijk had. Ik kon alles aan ze kwijt en vond het echt heerlijk dat ze er waren! Nu is het weer afscheid nemen! Daar hou ik dus echt niet van. Maar ik ga niet huilen! Dat heb ik tegen mezelf gezegd.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld hebben we nog rustig wat gedronken. Ik zou Anne en Demi nog wel tegen komen hier. De tijd ging veel te snel en toen kwam toch echt het moment dat we weer afscheid moesten gaan nemen. En nee het is mij toch niet gelukt om het droog te houden!!! Jeetje wat een rot moment!! Toen hoorde ik bekende stemmen en wat kwamen ze op het perfecte moment zeg! Anne kwam mij al snel troosten en papa en mama liepen weg. Anne en Demi namen mij mee en bestelde een Limoncello en een koffie voor mij. Dat kon ik wel gebruiken ja! Daarna gingen wij naar de arrivatie hal. Wachten tot er familie voor hun kwamen. Dat was voor hun natuurlijk super leuk! Later kwam ik er pas achter dat ook de zus van Roos haar kwam bezoeken. Dat is wel gezellig natuurlijk. Vanavond heb ik dus het huis voor mij alleen.

Ik ben bek af van de afgelopen week. Het was een spannende, super gezellige fijne week!! Dankje wel papa en mama! Ik hou van jullie en mis jullie nu al!!!

Tot snel!