Week 5

27 december 2015.
Normaal ben ik iemand die erg geniet van de kerst. Die al weken van te voren staat de giechelen omdat ik niet kan wachten tot het zo ver is. Nu ben ik blij dat het eindelijk voorbij is...

Ik mis de mensen thuis. Zeker met dagen als deze. Nog nooit ben ik echt alleen geweest met de kerst... alleen zijn is al niks voor mij. Laat staan met kerst. Dadelijk ook weer met oud en nieuw... Ik wou dat ik de mensen om mij heen had waar ik van hou. Want met dagen zoals deze hoort dat gewoon. Maar ik heb het overleefd!! En oud en nieuw overleef ik ook wel! Want.............. MAMA komt 1 januari! Ik kan echt niet wachten! Fijn om haar dan weer vast te kunnen houden. Knuffelen! Ja heb het gemist om te knuffelen. Soms is dat alles wat een mens nodig kan hebben, een knuffel van de juiste persoon.

Voor de rest ben ik blij dat ik weer lekker aan het werk mag na de kerst! Op het werk is het momenteel best rustig aangezien alle scholen gesloten zijn en de meeste ouders gewoon vrij zijn. Toch verbaast mij hoeveel kinderen er toch naar de opvang gebracht worden. Maar ik vind het niet zo erg! Blije kinderen om mij heen betekent een blije Eveline! Ondertussen ben ik op het werk (en buiten het werk om trouwens nog veel meer) erg druk bezig met de stage (examen) opdrachten. Pff, het is toch best lastig. Dat was het de afgelopen jaren ook wel. Maar toen had ik de meiden om mij heen waarmee je dan kon overleggen wanneer je er zelf even niet uit kwam. Dat mis ik nog steeds best erg. Het even roepen van "Anne!!!!! Kopje thee?!", of "Deeemmm!!! Niet zo vals zingen!!". Vooral nu iedereen hier bij mij in huis een week geleden vertrokken is, is het toch wel aardig stilletjes. Je komt niemand tegen, je praat met niemand. Dan is het voor mij toch wel lekker om dan aan het werk te gaan achter mijn computer. Er is veel te doen. Nog steeds vraag ik mij af of ik het allemaal wel ga redden. Zelf heb ik daar nog niet echt het vertrouwen in, het bezorgd me best veel stress. Maar we gaan gewoon door. Opstaan, koppie hoog en door gaan (Dat heeft iemand mij ooit geleerd en ik zal dat als ik hier ben vaak tegen mezelf zeggen).

Dus zoals ik net als zei "Gewoon door gaan". Koude handen krijg ik ervan. Waarvan? Van het uren achter de computer zitten en verslagen typen. Daarvan! Maar het scheelt. Nu kan ik nog lekker doorwerken, verveel ik me nog heel veel en is dat een goede oplossing. Maar over een aantal dagen komen ook de meiden deze kant op. En nee niet de meiden waar ik het altijd over heb maar nieuwe! Daphne en Renske. Zij gaan dit jaar voor het eerst deze mooie uitdaging aan. Het zal voor hen erg spannend worden, er zullen veel momenten komen dat ze op instorten staan.. maar op die momenten zal ik er zijn om hen op te vangen. Want ik weet tenslotte wat zij zullen doormaken. Dus zoals ik al zei.. nu kan ik nog even hard aan het werk. Dadelijk zal ik veel met de meiden onderweg zijn.

Maar eerst mijn lieve mama!! Super leuk dat mama er dan ook is op mijn verjaardag. Ga daar erg van genieten!

Voor alle trouwe lezers (en over trouwe lezers gesproken... telkens als ik zie hoeveel mensen er wel niet mijn verslagen lezen, maakt mij dat wel erg nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar wie dat zijn. Maar nogmaals tof dat er zo veel mensen zijn die het leuk vinden om mijn verhalen te lezen).

Voor alle trouwe lezers... Ik wens jullie alvast een hele goede jaarwisseling! Ik hoop dat 2016 een beter jaar gaat worden dan 2015. Dat ik in 2016 weer met de mensen mag zijn bij wie ik graag wil zijn. Bij mensen die belangrijk zijn!

Tot volgend jaar!