Dag 23 in Palermo

Oke.... Waar moet ik beginnen. Ik hoorde al van meerdere mensen dat ze mijn dag verslagen miste. De reden dat ik dat niet meer kon was omdat Anne en ik sinds vorige week vrijdag geen Wifi verbinding meer hadden in ons appartement. Heel vervelend. Gelukkig waren we aan het kijken voor een B&B die naast onze stage ligt. Daar hadden we afgelopen zaterdag "proef" geslapen. Dit was mij helaas nog niet helemaal goed bevallen maar zou het op me af laten komen.

Afgelopen week was een drukke week. We kregen te horen dat maandag de eerste cursus dag al was. Dat was ineens snel maar wat had ik er zin in joh! Vol goede moed gingen wij naar de Universiteit. Of nou ja.... iets wat daar op lijkt in ieder geval. We hebben een leuke lerares en de klas was best groot. Er werd direct veel in het Italiaans gepraat en als we vragen hadden of iets niet begrepen mochten we dat niet in het Engels vragen maar moest dat natuurlijk in het Italiaans. Dat vond ik al best een goed begin. Je kan natuurlijk wel de hele tijd alles in het Engels vragen maar daar leer je nog niet van. We kregen al leuke opdrachten en er werd veel besproken. Voor mijn gevoel kreeg ik best de dingen goed mee. Alleen schrok ik wel van hoe goed de andere leerlingen al Italiaans konden. Pfff... zijn wij nou zo dom en leren wij nou zo langzaam of zijn hun zo snel? Die vraagt blijft nog wel even door mijn hoofd spoken. Maar goed. Wat ik niet verwacht had was dat we ook echt grammatica kregen. Dat was best fijn. Maar wel pittig hoor. Jeetje wat een gedoe allemaal. Na een tijd was de eerste les voorbij en ging ik met een tevreden en voldaan gevoel naar huis.

De dagen op stage verliepen ook goed en anders dan ik verwacht had. Ik besloot deze week om samen met de leiding gevende, mijn begeleidster en een begeleidster die Engels kan mijn examen opdrachten door te nemen zodat ik daar mee kan beginnen. Dat was nog wel even lastig. De eerste opdracht waaraan ik wilde beginnen ziet er als volgt uit. Ik moet te weten zien te komen wat de visie van de organisatie is. Hoe ze werken met de kinderen en wat de regels zijn. Dit begrepen ze al niet.... (Naar mijn idee hebben ze dus niet echt iets op papier staan) Ik besloot te overleggen of ik dan mag opschrijven wat ik zie. Dat was goed want dat was hun visie. Nou dat was 1 onderdeel. Vervolgens moest ik een manier bedenken om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de kwaliteit van het pedagogisch handelen van mij en mijn collega's. Ik moet dan een verbetervoorstel gaan schrijven over iets wat ik belangrijk vind. Hierover kon ik genoeg bedenken. In overleg met Nathalie heb ik besproken en bedacht wat ik zou gaan doen. Daarna moet ik een beroepsproduct gaan maken wat ik ook daadwerkelijk wil gaan uitvoeren. Mijn idee was dus als volgt. Ik werk op de baby groep. Het is een hele kleine ruimte met heeeeeel veel speelgoed en "troep" erin. De muren zijn gekleurd, de vloer heeft alle kleuren en de kinderen kunnen niet normaal lopen, kruipen of liggen omdat er gewoon weg te veel ligt. Er staat een grote open kast in de ruimte die helemaal volgepropt staat met nog meer speelgoed. Dit is niet alleen heel erg druk maar ook niet erg veilig. De kinderen krijgen regelmatig een hard zwaar iets op hun hoofd. Dit wilde ik gaan veranderen. Ik probeerde uit te leggen wat ik van plan was. Ik vertelde dat ik eerst alles wil gaan schoon maken... maar dan ook echt alles! De vloeren, al het speelgoed en zelfs alle ballen van de ballenbak :|. Dat vonden ze goed. Ik legde daarna uit dat het erg druk is voor de kinderen in z'n kleine ruimte. Dat er veel te veel kleuren zijn, te veel speelgoed ligt en het ook niet heel veilig is. Dit heb ik natuurlijk op een voorzichtige manier uitgelegd. Ik stelde voor om het speelgoed na het schoonmaken uit te sorteren en vervolgens een groot deel ervan in een andere ruimte te plaatsen. En om de week wat nieuw speelgoed er neer leggen zodat de kinderen geprikkeld worden met wat nieuws, dit zorgt er ook gelijk voor dat ze weer uitdaging krijgen om er mee te spelen. Want op het moment zien ze te veel en weten ze helemaal niet wat ze er mee moeten. Dit was wel een gevoelig puntje. Na veel uit leg met handen en voeten begrepen ze me eindelijk. Ik vind het vooral belangrijk dat het weer schoon wordt en dat de ruimte wat meer rust kan bieden en de kinderen hierdoor ook rustiger worden. We hadden afgesproken dat ik hier zaterdag mee mocht beginnen.

De andere dagen op het werk ging het goed. Veel gekletst en geleerd. Ze vroegen mij op een gegeven moment wat wij ontbijten. Ik uitgelegd dat we meestal brood eten met beleg. Soms cornflex met melk. Volgens hun was dat geen ontbijt en wilde ze graag een keer aan ons laten zien hoe hun ontbijten. Dus zaterdag zouden we met z'n alle samen gaan ontbijten. Heel spannend. Tot onze verbazing was het best lekker. We kregen grote croissants met een behoorlijke chocolade vulling erin. Vervolgens kregen we een soort van Berlinebollen met een witte substantie erin met zwarte spikkels. Vraag me niet wat het was. Maar het was heftig hoor! Poeh... elke keer dat ik God bedankte dat ik het op kreeg werd er weer wat op me bordje gelegd. Ook kregen we espresso. Poehhh, ik hou al niet van koffie maar dit. We kregen het in een klein bekertje. Met maar een laagje van 1 cm erin. Jeetje wat een sterk spul zeg. Ik zou vandaag in elk geval niet in slaap vallen op stage. Het was heel gezellig om samen te ontbijten. Ze zijn heel lief voor ons en mega geïnteresseerd. Na het ontbijt vroegen ze of ik aan de slag wilde. Ik moest vragen wat ik allemaal nodig had en dan deden ze dat voor me. Ik vond het werkelijk waar heerlijk! Wauw, ik ben als een speer aan het werk gegaan en genoot er echt van. Alles op z'n kop gezet en schoongemaakt, uitgezocht en weg gedaan. Ze vonden niet alles even leuk maar lieten me mijn gang gaan en vroegen tussen door waarom ik bepaalde dingen deed. Ik nam dan de tijd voor ze om dit uit te leggen. Ik vond het zo fijn om te doen dat ik er helemaal vrolijk van werd! Ik heb me niet ingehouden en alles maar dan ook alles gereinigd. Vervolgens dingen uitgezocht en in dozen gestopt. Hup in een andere ruimte waar het mooi kon staan. Toen ze kwamen kijken toen ik klaar was stonden ze even stil en wisten niet wat ze moesten zeggen. Ze keken rond en ik was even bang dat ik een uitbrander zou krijgen. (Ze vonden namelijk dat er zo veel speelgoed moest zijn omdat het anders te leeg zou zijn in de kast en de rest van de ruimte). Maar toen verschenen er voorzichtig een paar glimlachen. MAMA MIA!!!! Ze vonden het zo mooi! Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Een van de leiding gevende was er ook bij en van haar had ik niet verwacht dat ze hier ook maar een beetje blij mee kon zijn maar ze vertelde me heel duidelijk dat ze het prachtig vond en gaf me veel complimentjes! WAUW resultaat behaald! Ik kan niet beschrijven waarom ik me hier zo goed om voelde, wat ik in Nederland waarschijnlijk niet had gehad. Maar dit doet zo veel met me! Geweldig. Ik heb foto's geplaatst hier op de site van voor en na.

Nu zijn we over verhuisd naar het B&B. In de stromende regen moeten lopen met veel bagage. Niet zo fijn. Maar nu eindelijk een plek waar het veilig is en hopelijk ook een stuk beter. Nu nog even genieten van het goede gevoel dat ik heb! En dan zullen we weer zien wat de dag morgen weer brengt!

Voor nu allemaal een fijne avond!

@Palermo, Italië