Dag 5 in Ballaro

Gisterenavond/nacht heel gezellig gehad. De meiden wilde graag op de markt onder ons appartement wat gaan drinken. Anne en ik hadden er al eens eerder een biertje gedronken en dat was best gezellig. We gingen beneden zitten en bestelde een paar flessen Heineken. Al snel kwamen Kelvin en Event (de broer van Kelvin) bij ons zitten. Ze vertelde ons weer een hele boel over Palermo en over Ballaro. Ik vind dat best interessant om te horen allemaal. Zo krijg je toch informatie die je anders niet zou weten. Ik vertelde Kelvin (die ons geholpen heeft om afgelopen zaterdag de weg te wijzen naar My School) waarvoor ik eigenlijk na Palermo wilde komen. Ik vertelde hem dat ik hier wilde werken met Afrikaanse vluchtelingen kindjes. Toen ik mijn verhaal vertelde en uit legde dat ik er best verdriet van had dat dit niet meer door zou gaan wegens omstandigheden raakte hij daar ontroerd van. Hij vond het mooi dat ik hier kwam om te helpen en in kon zien hoe slecht de kinderen het hier hebben in Palermo. Het is zo anders hier vertelde hij. Hij is zelf een Afrikaan en begreep heel goed waarom die kinderen hier zijn. Hij vertelde dat dat ook de reden is waarom hij ons direct wilde helpen toen ik hem om hulp vroeg. Hij is een kind van God en is geschapen om andere hulp te bieden. Zo dacht ik er ook over en dat vond hij fijn om te horen.
Na heel wat geklets had Anne erg zin om mijn verjaardag te vieren. Het zou nog een uurtje duren voor het 00:00 uur was en ik jarig zou zijn. Ze ging de twee broers proberen het Nederlandse verjaardagslied te laten zingen. ( Lang zal ze leven). Ik lag helemaal dubbel van het lachen, zo grappig dat het was. Toen het 00:00 uur was kwam iedereen me feliciteren en ik kreeg van Anne zelfs een cadeautje. Super lief van haar! Ook de mensen in de buurt kregen in de gaten dat ik jarig was en kwamen mij feliciteren. Dat vond ik erg aardig. Anne wilde boven in ons appartement wat gaan pakken en vroeg of ik mee wilde gaan. Toen ik binnen kwam zag ik dat ze alles versiert had met mooie slingers. Dat had ik echt niet verwacht! Het was echt een verrassing! Anne nam mij weer mee naar beneden waar ik heel veel gepraat hoorde bij de voordeur. We liepen het trappenhuis naar beneden en toen Anne de deur open deed stonden daar veel mensen die aan het juichen waren. De twee broers hadden zelfs een fles champagne voor mij geregeld. Echt heel erg lief van ze. We gingen nog wat drinken en er kwamen wat Italiaanse jongens mij ons staan. Ze wilde van alles weten en vonden het leuk dat we hier waren. We feesten nog even door, tot dat....
Tot dat Kelvin tegen mij zei dat we beter naar huis konden gaan. Hij keek erg bezorgd en vertelde dat deze Italiaanse jongens best gevaarlijk waren. We brachten Demi naar huis. Gelukkig liepen de twee broers met ons mee. Eenmaal Demi thuis afgezet te hebben liepen we met z'n 4e weer terug naar ons huis. Onderweg legde de broers uit dat Italiaanse jongens in deze wijk van Palermo best gevaarlijk zijn en dat we daar mee moesten oppassen. We liepen de straat in van de markt en hoorde veel geschreeuw. We zagen een grote massa mensen met elkaar vechten. Jeetje wat was dit eng om te zien! Ze sloegen en schopten elkaar met kratten bier en alles wat ze konden vinden. Er lagen al veel mensen op de grond. Anne en ik raakte van slag en Kelvin pakte ons beet en zorgde ervoor dat we via een omweg daar vandaan kwamen. Hij bracht ons naar huis en zorgde dat de deur goed achter ons gesloten was. We vonden het zo fijn dat we veilig thuis waren gekomen. We hoorde de ruzie nog even een tijd door gaan. Pff wat waren we stiekem toch wel bang.... het eerste straat gevecht in Ballaro.

Toen we vanochtend wakker werden had Anne voor mij een lekker ontbijtje klaar gemaakt voor mijn verjaardag. Er was niks meer te merken van de ruzie die er die nacht was. We wilde vandaag buskaarten gaan regelen zodat we morgen naar stage konden gaan. Dit is toch wel lastiger dan we dachten. We besloten uiteindelijk nog rustig in het appartement te blijven en samen uit eten te gaan.

Vandaag had ik het best even moeilijk merkte ik. Ik kreeg veel lieve berichtjes van de mensen in Nederland. Dat deed me best veel. Want op zo'n dag als vandaag had ik toch graag gewild dat mijn familie bij me was. Ik mis hun best wel!

Nu maar gewoon proberen te slapen want morgen word een spannende dag. Ben heel benieuwd hoe we het daar gaan hebben en wat ons te wachten staat. We zullen het zien...

@Ballaro, Palermo, Italië