Dag 55 in Palermo

Het is alweer dag 55 dat ik hier in het verre Italië zit. De tijd gaat best wel snel. Dat komt denk ik omdat ik best wel erg druk ben. Niet alles gaat op rolletjes hier en dat vraagt tijd en energie. In de B&B waar we wonen zijn veel dingen niet in orde. Daarmee ben ik veel aan het regelen en ben ik degene die dat voor ons doet. Daarbij is dus ook de wifi niet goed. Daardoor heb ik de afgelopen dagen weer geen verslagen kunnen plaatsen op de site. Gelukkig lukt het nu wel weer even. En daar maak ik natuurlijk direct gebruik van!

Verder gaat alles goed. Op stage heb ik het nog steeds erg naar mijn zin. Elke ochtend word ik vriendelijk ontvangen door de lieve mensen daar. Dat geeft mij wel een vertrouwd en veilig gevoel. Fijn dat het zo gaat. Doordat ik open sta voor de dingen die anders gaan dan bij ons krijg ik ook veel ruimte. Ik merk dat ze met mij heel anders omgaan dan met de andere meiden. Al weet ik niet zo goed waaraan dat nou ligt. De Italianen hebben van zich zelf uit een boze uitdrukking op hun gezicht. Hiervan trek ik mij niks aan. Ook bij de dingen die ik wil "veranderen" laat ik mij niet zomaar aan de kant zetten. Ook al kost het mij dan af en toe een discussie met 3 Italiaanse vrouwen voor mij ik blijf bij mijn standpunt. Natuurlijk zie ik ook wel hun kant en begrijp en respecteer ik die heel goed. Dat is misschien de reden dat de leidinggevende mij erg veel ruimte geeft en met veel dingen naar mij toe komt in plaats van naar de andere meiden. Ik vind het in ieder geval prettig hoe ze met mij om gaan en hoe ik mij naar hun toe laat zien.
Voorzichtig probeer ik contact te leggen met ouders van de kinderen. Dit gaat hier zo anders dan bij ons in Nederland. In Nederland vond ik het contact met ouders leuk en ook erg fijn en noodzakelijk. Je verzorgd namelijk wel hun kind. Ook is het overdragen van informatie naar beide kanten erg belangrijk. Dat gebeurt hier niet. De kinderen worden in de ochtend zo bij de deur neergezet en voor ik de ouders heb gezien zijn ze alweer weg. Dit geld niet voor alle kinderen maar in de meeste gevallen is dit helaas wel het geval. De ouders die ik eventjes zie probeer ik te benaderen. Dit vonden ze in het begin erg raar. Toch zie ik dat sommige ouders mij beginnen te accepteren en ook contact met mij willen maken. Dit vind ik super! Ik ga hier zeker mee door en probeer alles eruit te halen wat erin zit!
Ik heb nu 1 opdracht afgerond en ben inmiddels druk bezig met de 2e examen opdracht. Het is best lastig merk ik. Elke keer denk ik weer..."Als ik stage gelopen had in Nederland dan had ik deze examenopdrachten er zo door heen gehad". Maar dat is niet het geval. Het gaat zo anders hier en daardoor maakt het voor mij dat het moeilijker is om de opdrachten zo te doen als dat er gevraagd wordt. Maar ik blijf positief en doe mijn best. Meer dan dat kan ik niet doen!

Verder ben ik erg aan het uitrusten. Ik merk dat het mij even te veel werd de afgelopen weken. Er zijn veel dingen gebeurt die mij erg bezig houden. Maar ook hier probeer ik het positieve van in te zien. Zoals Peter altijd tegen mij zegt "Koppie hoog houden en door gaan"! En dat is precies wat ik doe! Nog eventjes en dan is hij eindelijk weer bij mij! Het aftellen is begonnen.

Gelukkig kan ik ook weer goeden tijden slechte tijden kijken! Dankzij mijn lieve zus! Super! Dan heb ik wat afleiding en hoef ik mij niet te vervelen. Voor nu ga ik weer aan het werk!

Ciao Bella!