Dag 59 in Palermo

Ahhhh!!!! Om eerst te beginnen. Vandaag over precies een week komt mijn liefste deze kant op!! Wat heb ik lang moeten wachten voor dat moment!

Gisteren hadden we een rustig dagje. Eerst maar eens goed proberen uit te slapen. Want wat ben ik moe zeg. Maar dat bij tanken komt wel goed. Anne, Demi en ik gingen ons klaar maken voor die avond. We zouden samen met een jongen van de cursus naar een feest gaan waar we kaartjes voor hadden gereserveerd. Er zou een DJ draaien. Ik was best heel erg benieuwd maar wist niet echt wat ik moest verwachten. We hadden op Politiama afgesproken en zouden samen naar het Centrale Statione lopen om daar de bus te pakken. Er reed speciaal een bus naar dat feest toe die ons ook weer zou ophalen. En daar gingen we dan. Op weg naar Carini. Want het feest was niet in Palermo zelf. Eenmaal daar aangekomen liepen we een grote loods in waar het feest dan zou zijn. Erg mooi! Maar wat mij direct opviel.... bijna alleen maar jongens. Soms zag je een meisje van onze leeftijd langs komen maar dat was toch wel erg weinig. In Nederland ben ik wel anders gewend. Agja, geen probleem als we het maar gezellig hebben. Al snel kwam ik er achter waar de mensen mij de hele tijd voor gewaarschuwd hadden.. de vervelende, maar oohhh zo directe Italiaanse jongens. Regelmatig liep ik dan ook maar even naar buiten. Poehh,, maar ik trok mij er niks van aan en ging gewoon mijn eigen feestje maken. Het was een zeer gezellige, geslaagde avond. Het feest was zelf om 5 uur afgelopen. En dan zou de bus er ook zijn... en wat denk je... geen bus.! Ahhggg! In de hoop dat er nog een bus zou komen waren we daar geduldig aan het wachten. En eindelijk om half 7 kwam er een bus aan! Gelukkig! Om 8 uur waren we uiteindelijk thuis. Jeetje dat ben ik niet meer gewend hoor! Maar het maakt niet uit, als we het maar gezellig hebben gehad. Dit hoeft gelukkig niet elke week!

Op stage loopt alles op rolletjes. Ik vind het er erg leuk. Ook merk ik dat ze erg veel naar mij toe komen om dingen te overleggen en dingen te bespreken. Dit geeft mij toch wel het gevoel dat ze mij goed vinden en mij daarin ook vertrouwen. Helaas ervaren de andere meiden dit niet zo. Mijn probleem op stage probeer ik deze week te bespreken met de leidinggevende. Er is iets voorgevallen wat in mijn ogen best wel ernstig is. Het doet mij erg veel en ik ben er ook erg veel mee bezig. Helaas kan ik niet veel met dit probleem. Het is afwachten en praten.

Thuis kreeg ik niet zo'n leuk berichtje. Het gaat nog steeds niet helemaal goed met mijn meisje. Kimmetje heeft in het ziekenhuis gelegen en is geopereerd aan de blinde darm. Stom ding he kim! Gelukkig heeft ze mijn advies opgevolgd anders was ze verder van huis geweest. Maar ze had een leuke verassing... ze zou mij komen opzoeken de 8e samen met Peter. Dit kan niet door gaan. En dat valt best wel zwaar. Ik mis haar ontzettend en heb haar hard nodig. Hopelijk vind ze nog een moment om toch nog even lang te komen. Maar hier moet ik mij bij neerleggen. Ik verheug mij in ieder geval erg op de 8e!

Ook wilde ik even kwijt dat het mij elke keer weer verbaast hoeveel mensen mijn verslagen lezen! Wauw!! Heel erg bedankt daarvoor! Ik vind het fijn om te zien dat ze veel worden gelezen. Alleen een beetje jammer dat ik niet kan zien wie ze allemaal lezen! Zou dat stiekem wel willen weten. Maar ik blijf lekker schrijven. Ik merk dat ik er niet meer elke dag de tijd voor vind. Maar jullie horen zeker wat van mij!

Ciao Bella